Oproep voor hartverscheurende verhalen!
Heb je, na een breuk in je relatie, liefdespijn?
Schrijf je verhaal op en e-mail het naar roelvduijn@planet.nl Wij plaatsen je verhaal, als je wilt onder pseudoniem, graag en gratis in deze site! Je weet, opschrijven is beter worden. Maak het voor jezelf zo lang en precies als de vloed van je tranen.
Ongelofelijk en oneerlijk
van een jongen die niet loslaat
Ik leerde haar kennen met uitgaan, ik was met een vriend die zijn ex daar tegenkwam en dat meisje was met een aantal vriendinnen.
Op een gegeven moment kwam de ex van die vriend van mij naar me toe en vertelde me dat haar vriendin met dat blonde haar me een leuke jongen vond.
Ik besloot daarop naar haar toe tegaan en een gesprek met haar te voeren over alles en nog wat.
Het leek me ook een leuke meid en ik vroeg aan het einde of het haar leuk leek om is wat af te spreken.Nog geen 2 dagen later zaten we samen in de stad wat te drinken en merkte dat ze erg zenuwachtig was.
Ik vroeg waarom, en het kwam erop neer dat ze niet kon geloven dat ze met zo´n leuke jongen als mij aan 1 tafel zat.
Ze kreeg een hele andere indruk van me aan tafel, want ik was in haar ogen niet alleen knap, maar ook nog is slim en grappig.
Ik merkte dat ze verliefd op me werd en ik ook op haar.
Ze was helemaal mijn type, niet zo arrogant en lekker onschuldig.
We besloten om vaker af te spreken en 2 dgn later bleef ze bij me slapen, want ik woon al op mezelf. Ik ben 23 en zij is 18.
Ik bracht haar de volgende ochtend naar haar werk in Leiden, wat vanaf mij ongeveer 40 min rijden is met de auto maar had het graag voor haar over.
We wilde elkaar die avond weer zien en zo volgde er nog 2 hele mooie weken.. we konden met elkaar lachen en praten veel met elkaar..
Al snel stelde ze me voor aan haar ouders,vriendinnen en collega´s en ik merkte dat ze trots op me was...
Op een avond bleef ik bij haar slapen en ging om 02:00 in de nacht haar telefoon, ze nam op maar er werd niks gezegd, waarop ik vroeg om mij de volgende keer op te laten nemen.
Ze was namelijk een paar nachten ervoor ook al door een jongen gebeld, waar ze zogenaamd niet van wist hoe hij aan haar nummer kwam....
Toen die nacht nog een keer haar telefoon ging, wilde ik hem pakken, maar ze was me net voor en drukte snel haar telefoon uit! Ze zei dat ze per ongeluk op het verkeerde knopje drukte...
Ik werd toen echt kwaad en besloot me aan te kleden en weg te gaan. Wat ik niet wilde, maar ik had al eerder zoiets meegemaakt. Mijn ex belde stiekem met haar ex.
Ik besloot toch te blijven. Waardoor ik mezelf nogal belachelijk maakte tegenover mezelf en haar.
De volgende ochtend deed ze heel afstandelijk tegen me, ik vroeg waarom.
Ze zei dat ze het niet leuk vond dat ik om niks boos was geworden. Ik hoefde haar ook niet meer naar haar werk te brengen. Ze wilde ineens alleen gaan.
Die dag zouden we elkaar zien en wat ik verwachte kwam uit.
Ze SMSte me af en wilde me die dag niet zien... ik werd gek in mijn hoofd en belde haar op.
Ze nam niet op.
Die avond besloot ik toch naar haar toe te gaan. Ze deed open en was weer heel lief tegen me. Ze kroelde me enzo.
Alles leek weer leuk.
De volgende dag hadden we afgesproken.. Ze belde me om 11:30 in de ochtend en ik vroeg hoelaat ze kwam..
Dat wist ze nog niet zei ze.Ik vroeg waarom niet. Ze zei dat ze erg twijfelde ineens over ons en dat ze zich niet meer fijn bij me voelde.
Ik wist niet wat ik hoorde..
Ze maakte het die dag uit.
Het is nu 4 dagen geleden en kan dit echt niet loslate. Ondanks dat deze relatie maar 4 weken geduurd heeft.Ik blijf haar maar smsen en stuur die vriendin van haar smsjes of het nog goed kan komen. Toen ik dat gisteren deed belde mijn ex me direct op dat het nooit meer goedkomt en ik haar en haar vriendin met rust moet laten.....
Ongelofelijk en zo oneerlijk.
Ik voel me van binnen aangetast, net op het moment dat ik me helemaal aan haar gaf..Nu denk ik helemaal dat ze misschien een ander heeft na die vreemde telefoontjes.
Ik baal ervan dat zij ondanks die kleine 4 weken, zoveel indruk op me heeft gemaakt en ik het niet los kan laten..
Ze leek zo verliefd op mij en ik op haar. Dan ineens van de een op andere dag is het voorbij..Nu zit ik nog steeds op het puntje van me stoel en zou zo naar haar werk willen gaan. Wat ik, stomgenoeg , twee dagen geleden heb gedaan.
Waardoor ik nog meer kapot gemaakt heb.Ik wil haar terug..Al is het misschien stom en voel ik me gebruikt..
Stefan
